Bu cümleyi mutlaka duymuşsunuzdur çevrenizden... “O daha çocuk anlamaz!” Oysa zihin daha anne karnındayken kayıt tutmaya başlar... Anılarımızı 3-4 yaşa kadar çevremizin de bize anlattıklarıyla hatırlayabiliriz. Fakat zihnin yaşantıları depolaması çok öncesindeki bir döneme dayanır: doğum öncesi döneme... Daha anne karnındayken bilinç anları, sesleri, duyguları kaydeder.

Doğum sonrası dönemde de algıları o kadar açıktır ki, bilinçli şekilde olmasa da her şeyi kaydeder. Zihnin kaydettiklerine bu olaylar karşısında ebeveynin farkında olmadan yaptığı jest ve mimiklere kadar örnek verilebilir.

Peki bu durumda ebeveynlerin ne yapması gerekir?

Konuşma öncesi dönemdeki yaşantılar, duyumlar ve hisler şeklinde zihne kaydolur. Ebeveyn ve çocuk arasındaki uyumun sık sık kopması yeni nöral ağların oluşmasını engeller. Yani çocuğun zihin gelişimi engellenir. Çocuk zorlu duygu ve davranış içerisindeyken yalnız kaldığında, bu durum daha da tehlikeli bir hale bürünür.

Aslında çocukların sergiledikleri zorlu davranışlar, duygu ve davranışlarının girift halde olması sebebiyledir. Bu yüzden çocuklar, duygularını davranışlarından ayırmak için ebeveynlerine ihtiyaç duyarlar. Olaylar karşısında ebeveynlerinin durumu regüle etmesine gereksinimleri vardır. Söyledikleri sözlerin yanında bedensel dillerini de gözlemlerler. Çocukla iletişimde olunan her an bu sebeple çok önemlidir. Ebeveyn bedensel dilini de etkili kullanabilmelidir.

Mesela öfke nöbeti geçirirken ilgilenmeden sonlanmasını beklemek, çocukta zorlu duygularının desteklenmemesi gerektiği hissi oluşturabilir ve bu durum çocuğa kendisini değersiz hissettirebilir. Sözel olarak bir şey söylenmemiş olsa da, çocuk bunu “Zorlu duygularım ailem tarafından önemsenmiyor ya da hoş karşılanmıyor, bu yüzden hissetmemeliyim.” şeklinde kodlayabilir. Oysa ihtiyacı olan ebeveyn rehberliğinde duygularını düzenlemek olacaktır.

Tüm bunlar her anlamda sağlıklı bir çocuk yetiştirmek için elbette ki...

Sağlıklı dönütler verebilmesi için ebeveynin kendisini de düzenleyebilmesi önemlidir. Çünkü çocuktur anlar, çocuktur hisseder...