Son zamanlarda, sınıflarda öğretmenlere karşı yapılan saygısız davranışların videolarıyla çok sık karşılaşır olduk. Daha ne olabilir diye düşünürken, bir sonrakinde daha çok şaşırıyoruz da ayrıca.

Peki neden?

Çocuklarımız nasıl bu hale geldi?

Eğitim, kişinin davranışlarında yaşantı yoluyla, kasıtlı ve istendik değişiklikler getirmeye denir. Çocukta bu değişimi ilk oluşturan çevre ailedir ve bu yüzden eğitim ilk ailede başlamaktadır. Çocuk iletişim kurmayı, toplumsal değerleri ve ahlaka dair tüm kavramları ilk olarak ailede öğrenir. Çocuğun ilk zihinsel şeması ailede kurulur ve hayatı bu şemalara göre şekillenir.

Öyle ki bir buçuk yaşına kadar ailede temel güven duygusunu kazanamayan her çocuk, yaşamının ileriki evrelerinde güvensizlik duygusu oluşturacak ve bu durum diğer insanlarla tüm ilişkilerini etkileyecektir.

Okul ise çocuğun aileden sonra girdiği ilk sosyal çevredir ve ailede oluşturulan ilk zihinsel şemalar okulla beraber yeni anlamlar kazanır. Ailede öğrendiklerini okulda sergiler, burada öğrendiklerini çoğaltır ve oluşturduğu ilk zeminin üzerine bilgi yapısını kurmaya devam eder.

Tüm bunlardan da anlaşılacağı üzere, çocuk okulda öğretmenine, arkadaşına ya da bir hizmetliye nasıl davranacağını ilk olarak ailede görür. İşte burada ilk sorduğumuz sorunun cevabını da bulabilmekteyiz.

Çocuklar, ailede iletişim kurmayı, toplumsal değerleri ve ahlaki kavramları doğru edinememekte... Birçok bilgiyi daha uygun koşullar oluşmadan sınırsız ve kontrolsüzce edinebilmesiyle de problem katlanmaktadır. Hakları olduğunu savunurken bile başkalarının haklarının olduğunu unutmaktadırlar ki bu yine özgürlük kavramını doğru edinemediğini bize kanıtlar. Bu başka bir bireye zarar vermeye kadar varabilecek bir durumdur.

Peki ne yapılmalı bu durumda? Öncelikle doğan her çocuğun aileden önce kendi vatandaşı olması sebebiyle devlet kurumları belli bir düzenlemeye gitmelidir. Ebeveynlere çocuk yetiştirmeye yönelik gerekli eğitimler verilerek öncelikli olarak ailedeki eğitimin düzenlenmesi ilk koşuldur.

Çocuğun fiziksel olduğu kadar psikolojik ve sosyolojik varlığına zarar verildiğinde de ciddi yaptırımlar uygulanabilmelidir. Gerekli durumlarda çocuğun eğitim durumuna müdahale edilmeli ve bu müdahale durumlarındaki kurumlar daha da hassas ölçülerle iyileştirilmelidir ki geleceğimiz olan çocuklarımız daha güzel bir şekilde yetişebilsinler.

Çünkü tek geleceğimiz onlar ve şu an da yönlendiremezsek geleceğimiz pek de aydınlık değil...