Modern yaşamla beraber şehre yönelen hayatlar, çocukların dış dünya ile ilişkisini de değiştirmiştir. Öncesinde doğal yaşamın birebir içerisinde rol alan çocuk, şehirleşme ile birlikte hem kısıtlanmış, hem de kendiliğinden oluşan birçok bilişsel uyarı ve pekiştiriciyi de kaybetmiştir. Bu sebeple ebeveynler bu eksikliği gidermek için, çocuklarını birçok anlamda desteklemeye çalışmaktadır.

Bu uyarıcı ve pekiştirmelerin en önemlisi artık biliyoruz ki sevgidir. İlk olarak aile ortamında öğrenilen sevgi kavramı, çocuğun çevresinin de genişlemesiyle farklı tanımlarla da çeşitlenir ki, bunlardan biri de hayvan sevgisidir.

Araştırmalara göre evcil hayvan besleyen kişilerin, evcil hayvan beslemeyenlere oranla psikolojik olarak daha iyi, fiziksel olarak daha aktif, disiplinli, dışa dönük ve aynı zamanda da yalnızlık duygusu hissetmediği gözlemlenmiştir. Bu sebeple çocuklara hayvan sevgisi aşılamak ayrı bir öneme sahiptir.

Aslında çocukların çoğu, küçük yaşlarda hayvanlara karşı korkusuzdur. Her konuda olduğu gibi, bu konuda da çocuklar ebeveynlerini taklit etmektedirler. Ebeveynleri hayvanlara hangi hislerle yaklaşıyorsa çocuk da aynı yaklaşımı sergilemektedir. Hayvanlara yaklaştığında, çeşitli bahanelerle uzaklaştırılan çocuk, onlara karşı tedirginlik hissedebilmekte ve o bağı kuramamaktadır.

Bu tabi ki çocuğun her hayvanla temas kurması anlamına gelmez. Uygun koşullar oluşturularak hayvanlarla zaman geçirmesi ve temas kurması sağlanarak çocukta hayvan sevgisi oluşturulabilir.

Hayvan sevgisi çocuk gelişiminde neden bu kadar önemli peki?

Öncelikle hayvanlarla temas halinde olan çocuk, başka bir canlının yaşama hakkı olduğunu, diğer canlıların yaşamlarına saygı duyulması gerektiğini öğrenirler ki, bu toplumsal yaşamın en önemli kazanımlarından biridir. Bu sayede çocuklar daha dışa dönük olurlar ve diğer insanlarla daha rahat iletişim kurabilirler.

Ayrıca duygusal gelişimleri de olumlu olarak etkilenir. Küçüklükten itibaren hayvan sevgisiyle büyüyen çocuğun empati ve merhamet duygusu gelişirken, sorumluluk duygusu da artmaktadır.

Ve yine hayvanlar, insan hayatına oranla daha kısa süreli yaşadıkları için, çocuklar doğum ve ölüm gibi yaşamın gerçekliğiyle erken yaşta karşılaşarak öğrenebilir. Burada ebeveynin çocuğa yaklaşımı oldukça önemlidir. Üzüntüsü dikkate alınarak, yas tutmasına müsaade edilmelidir.

Tüm bunlar için, çocukların mümkün olduğunca farklı hayvanlarla doğal ortamlarında iletişim kurabilmeleri sağlanabilir. Eğer mümkünse çiftlik ziyaretleri gibi etkinliklere katılımları sağlanarak, doğal yollardan hayvanları gözlemleme olanağı oluşturulabilir.

Bazen bunun için ebeveynler sirkleri tercih etse de, hayvanların koşullandırılarak ya da cezalandırılarak eğlence amaçlı hareketler öğretilen bu gibi yerler çok doğru bir seçim değildir.

Şu sıralar ülkemizde de yoğun kar yağışı nedeniyle açlıkla da mücadele eden hayvanlar için uygun yerlere yiyecek koyularak, bu sevginin ilk adımları atılabilir. Hem de bu sayede karlı günlerin sadece kartopu oynayıp, kardan adam yaparak bir eğlence zamanı olmadığını, ayrıca beraberinde getirdiği soğuğun bazı canlılar için tehlikeli olabileceğini de deneyimlemiş olurlar, ne dersiniz?